Goede Week

Met vasten, klaagzangen, zwijgende klokken en geen muziek staat deze dag in het teken van de droefheid over het sterven van Jezus. Maar bij al deze rouw is er toch ook een beginnende vreugde om wat volbracht is. Dat blijkt ook uit de naam van deze dag: Goede Vrijdag.
We noemen deze dag 'Goede' Vrijdag omdat we weten dat Jezus dit alles doorstaan heeft uit liefde voor ieder van ons; op het kruis nam Jezus de straf op zich voor elke zonde die wij begaan. Op het kruis strekt Hij zijn armen uit om alle mensen uit te nodigen binnen te gaan in zijn Liefde. Door zijn dood op het kruis heeft Hij verlossing gebracht. Ieder die in Hem gelooft, zal in eeuwigheid bij God blijven leven. De dood op aarde is dan niet definitief, maar een overgang naar de hemel. Uit onszelf kunnen wij niet heel dicht bij God komen. Door onze zonden is er een soort 'kloof' tussen God en ons. Het kruis van Jezus is de Weg om deze kloof te overbruggen. Zijn Kruisdood verlost ons van de zonden en is de Weg naar zijn Vader.

Het lijden en sterven van Jezus wordt vandaag in de kerk als volgt gevierd:

's Middags om drie uur, het tijdstip van Jezus' dood, bidden we samen de kruisweg. We gaan stap voor stap langs de 14 staties van Jezus' Kruisweg. Zo staan we stil bij al het Lijden dat Hij heeft doorstaan.

's Avonds is er geen gewone Eucharistieviering. Er is dan een viering rond het Kruis.

We lezen het Lijdensverhaal zoals de apostel en evangelist Johannes dat heeft opgeschreven. Er zijn ook uitgebreide voorbeden voor alle gelovige en ongelovige mensen over de hele wereld. Vervolgens gaan we het kruis van Jezus vereren. De priester draagt een groot kruisbeeld binnen en zegt (of zingt): " Zie het hout van het Kruis, waaraan de Verlosser van de wereld hing." (in het latijn: "Ecce lignum Crucis, in quo salus mundi pependit"). Hierna volgt de kruishulde, waarna het beklag van Christus gezongen wordt in het lied: Populus Meus. Tot slot van de viering is de communieritus.