Herdenking van het lijden en sterven van onze Heer Jezus Christus

uitleg Goede Vrijdag

Zie mijn dienaar zal succesvol handelen, hij zal worden verhoogd en verheven en zeer verheerlijkt. Zoals velen over hem ontsteld hebben gestaan, zo misvormd was hij, zo onmenselijk van voorkomen en zijn schoonheid beneden die van mensenkinderen. Zo zal hij vele volken slaan met verbazing, koningen zullen hun mond voor hem sluiten, want wat hun niet verteld is aanschouwen zij en wat zij niet hebben gehoord zien zij in. Wie kon geloven wat wij hebben gehoord en over wie is de arm van de Heer zichtbaar geworden? Hij is geprezen als een alleenstaande loot en als een wortel uit dorre grond; hij had gestalte noch luister, zodat wij naar hem konden zien, geen voorkomen zodat wij hem zouden kunnen begeren. Veracht en door de mensen verstoten, man van smarten en door lijden gerijpt; als een die zijn gelaat voor ons heeft verborgen, veracht en door ons niet geteld. Toch waren het onze pijnen die hij droeg en onze smarten die hij op zich nam. Wij daarentegen beschouwden hem als een getroffene, als iemand die door God is geslagen en vernederd. Hij is echter doorboord om onze zonden, mishandeld om onze misdaden, want op hem rust de straf voor ons heil en door zijn striemen is er genezing voor ons. Wij allen dwaalden als een kudde, ieder ging zijn eigen weg; de Heer liet op hem neerkomen de misdaad van ons allen. Men mishandelde hem en hij heeft het aanvaard, hij heeft zijn mond niet geopend. Als het lam dat naar de slachtbank geleid wordt en als het schaap dat voor zijn scheerden verstomt, zo heeft hij zijn mond niet geopend. Door een gewelddadige rechtspraak is hij weggerukt. Wie is er nog die denkt aan zijn leven? Hij is immers weggenomen uit het land der levenden, om de zonden van mijn volk tot de dood toe geslagen. Men geeft hem een grafbij de misdadigers en bij de rijken een rustplaats, ofschoon hij geen onrecht gepleegd heeft en er geen bedrog is geweest in zijn mond. Het heeft de Heer behaagd hem met slagen te pijnigen. Al brengt hij zichzelf ten offer, toch zal hij een nageslacht zien, zijn dagen verlengen en de wens van de Heer zal door zijn hand vervuld worden. Om zijn zwoegen zal hij licht zien en worden verzadigd. Door zijn inzicht zal mijn dienaar als rechtvaardige velen rechtvaardigen en hun misdaden zal hij op zich laden. Daarom zal Ik hem deel geven onder de groten, en met machtigen zal hij de buit verdelen, omdat hij zijn ziel prijsgaf aan de dood en onder de zondaars gerekend is. Hij draagt immers de zonden van velen en is voor zondaars een voorspraak.

Broeders en zusters,
nu wij een verheven hogepriester hebben, een die de hemelen is doorgegaan, Jezus de Zoon van God, nu moeten wij vasthouden aan onze belijdenis. Want wij hebben een hogepriester die in staat is mee te voelen met onze zwakheden. Hij werd zelf op allerlei manieren op de proef gesteld, precies zoals wij, afgezien dan van de zonde. Laten wij daarom vrijmoedig naderen tot de troon van Gods genade, om barmhartigheid en genade te verkrijgen en tijdige hulp. In de dagen van zijn sterfelijk leven heeft Jezus, onder luid geroep en geween, gebeden en smekingen opgedragen aan God die Hem uit de dood kon redden. Om zijn vroomheid is Hij verhoord: hoewel Hij Gods Zoon was, heeft Hij in de school van het lijden gehoorzaamheid geleerd; en toen Hij het einde had bereikt, is Hij voor allen die Hem gehoorzamen, oorzaak geworden van eeuwig heil.

Lijdensverhaal uit het Evangelie van Johannes

Hij droeg zelf het kruis en ging de stad uit, naar het zogeheten Schedelveld, in het Hebreeuws Golgota. (Johannes 19, 16-17)

Waar ziet u zichzelf staan, als Jezus het ruwe pad naar de heuvel Golgota oploopt? Bent u een toeschouwer, wachtend tot de stoet voorbij is en u zich weer met uw eigen zaken kunt gaan bezighouden? Of bent u een vriend, die verwoede pogingen doet om achter Jezus aan te gaan, radeloos, bang om Jezus in de steek te laten? Of misschien bent u wel een soldaat en jaagt u Hem voor u uit.

Vanuit welk perspectief we het verhaal ook bekijken, Jezus staat altijd in het middelpunt – in feite is Hij het die elke handeling bepaalt. Op geen enkel moment in het Johannesevangelie is Jezus hulpeloos of verbijsterd. Het hele verhaal van zijn lijden en dood draait om zijn standvastige doelgerichtheid. Op zijn woord valt een hele eenheid soldaten op de grond (Johannes 18,6).Voor Pilatus houdt Hij stand, terwijl de procurator steeds bezorgder en banger wordt (19,8). Hij neemt zijn eigen kruis op en gaat met vaste tred zijn bestemming tegemoet (19,17). En op wat zijn diepste punt lijkt te zijn verkondigt Jezus rustig en onherroepelijk: “Het is volbracht” en geeft Hij zijn geest over aan de Vader (Johannes 19,30). Dit is verre van een vernederende nederlaag, dit is zijn moment van overwinning!

Wanneer u vandaag nadenkt over het verhaal van het lijden, laat uw hart dan volstromen met vrede en vertrouwen in uw redding. Probeer u bewust te worden van Jezus’ bereidheid, zijn vastberadenheid en zijn kalme doorzettingsvermogen. Uw leven is veilig in zijn handen, die de littekens van de spijkers dragen, uw ziel is veilig in zijn doorboorde hart.

Probeer om niet te snel het sombere karakter van deze dag achter u te laten en uw hart al op de vreugde van Paaszondag te richten. Sta even bewust stil en maak de balans op. Probeer Jezus’ lijden meer persoonlijk te ervaren. Zoek naar tekenen van zijn autoriteit en zie hoe Hij de situatie onder controle heeft. Wandel met Hem mee. Luister naar de woorden die Hij spreekt. Merkt U hoe zeer Hij zeker was van zijn zaak?

Volg dan zijn voorbeeld en bied uzelf aan God aan, ervan overtuigd dat u van Hem bent. Zie hoe toegewijd Hij aan u is en wijd uzelf even diep aan Hem toe. Weet dat welk “kruis” u ook hebt, u het op u kunt nemen met dezelfde moed en met hetzelfde gezag als die u bij Jezus gezien hebt. Hij loopt met u mee en geeft u kracht bij elke stap op de weg.

Dank U, Jezus, dat U uw kruis voor mij en voor ons allemaal op U hebt genomen. Heer, geef mij een aandeel in uw vertrouwen, uw moed en uw toewijding. Amen.